Karışığız bu aralar havalar gibi. Güneş gibi doğarken umut içimizde, dingin bir denizden gelen o tatlı esinti hayatlarımızı okşarken bir anda büyüyen fırtınaya yakalanıyoruz. Küçük isteklerimizin ötesinde; geçmişi, bugünü ve geleceği kovalıyoruz kum tanesi gibi uçuşan zaman kaybolurken. Karışık zihinlerimizin getirdiği karmaşa içinde boğulmamaya uğraşıyoruz aslında. Çocukluk hayallerinden ve masumiyetinden uzakta, neye dönüştüğümüzü görmemeye çalışarak. …
Neden başarısız oluruz veya gerçekten başarısız mıyız? Eski dönemlerde başarı sadece hayatta kalmaktı. Günü kurtarabiliyorsanız ve akşam uyuyacağınız zaman karnınız tok ise bu başarmaktı. Peki ya şimdi? İnsan gelişimi başarıyı üst noktalara taşıdıkça insanların kendini başarısız hissetme ve kendisine yetememe düşüncesi arttı. Gerçekten başarısız olan biz miyiz yoksa genel olarak bizi kontrol etmek için başarısız …
Hikâyenin ortasından başlamaktı oysa yaşamak, doğduğunuz aile koşullara bağlı olarak onların şartları ve sınırları altındaki varolabilme çabası. Herkes özgür doğar yalanı burada başlar. Öncekilerin başarısızlığı da başarısı da sizi ve bir sonrakini etkiler. Ama yine de herkes doğar. Özgürlük bu noktada her şeyi yapabilme değildir, her şeye rağmen yapabilmektir. Ama öyle büyük kırınımlar gereklidir ki …
Ve doğduk.. Taklit etmeye başlarız etrafımızı. İlk konuşmamız, ilk düşüncemiz etrafımızdakilerden gördüğümüzdür ve onları taklit ederiz. Büyürüz, çevremiz gelişir, yeni insanlar girer ve taklit kabiliyetimiz gelişir. Daha fazla insan, daha fazla kaynaktır bizim için. Bir ışık görürüz yolumuzu aydınlatan, bir başka insan model olmuştur bizim için. İlk anımızdan son anımıza kadar etrafımızdakileri taklit ederek geçer …
Bazen kanıtlara ihtiyaç duyarız, bazen de kanıt diye sunduklarımız tamamen hayalgücümüzden ibarettir. Tarih yazımı bir bilim olana kadar egemen tarafın çıkarlarını koruyacak notlardan ibaretti ya bildiğimiz tarih gerçek değil ise? Olayları bir kenara bırakıp, bilinenleri unutsaydık nasıl anlatılırdı? Çok tanrılı dönem dediğimiz ya çocuklara anlatılan masal kahramanlarıysa ? Ya bizim kutsallarımız eskinin masalıysa ? Uğruna …
Kış bilinenin aksine umuttur. Doğanın uyku vakti, yeni bir başlangıcın habercisidir, yaz kışın meyvesidir ve olan ölür daima. Kış ise doğumu getirir, canlılığın getireceği enerjiye giden yoldur. Etrafı tahrif etmeden önce kışın zor koşulları doğanın seçicisiydi. Zorlukta hayatta kalmayı başaranlar ve iyi anlarda çalışmayı bırakmayanlar bir sonraki kışa kadar yaşamaya hak kazanırdı. Hayatımızda bu şekildedir, …
İnsan sosyal bir varlıktır derler, ama çoğu zaman yalnızlıktan şikayet eder ve anlaşamazlar birbirleriyle. Gerçekten sosyal miyiz yoksa sosyal zannedilerek işlerini gördüren bir grup mu var? Nedir farkı? Dayanışma içinde yaşayan sözde insan hep bir başkasına muhtaç, bir başkası için çalışan konuma gelmiştir. Ekmeğe mi ihtiyacın var ekmek yapamazsın bunun için fırın var ekmek almak …
Biraz dolanırsın gece, bir ıssız vakti, ufak umutlar biraz mum biraz yalnızlık ve özgürlüktür. Bir ara dalarsın masada üşenirsin ya odaya geçmeye uzanırsın yere. Hayallerin ile hataların savaşırken, bir kızılderilinin dediği gibi iyi köpek ile kötü köpek kavgaya tutuştuğunda içinde bazen ki çok bazen kendini süzersin. Neredeyim hangi zamanda, hak ettiğim yer mi (kime göre …
Her şey değişir ve sadece izleriz zamanı, akışını, yavaş yavaş yok oluşa yaklaşırken gözlem yapmaya ve anlamlandırmaya çalışırız hayatı. Her şey o büyük anlamı bulmak içindir. Hayatın amacı nedir, ne yapmak için buradayız, boş yere doğmuş olamayız değil mi biz zeki varlıklarız. Bir amacımız olmalı. Bir şey için burada olmalıyız. Sadece yok oluş için burada …
Değişkendir hayat, yolda olmaktır bir bakıma doğumdan sona geçen süre. Kimi başkası için yoldadır, kimi kendisi için. Bir şekilde yoldayızdır oysa. Kimisi rüzgarı hissetmeyi sever, kimisi rüzgardan korunmayı. Günü kurtarmak mı yoksa yarını kurtarmak mı? Yarın var olacağını bilmeden sürekli bir yarın hayaliyle tükenip gider yolculuğun. Günü kurtarmak bazen yarın aç olmaktır ama özgürlük hissi, …
